News

Prezes Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, dr Łukasz Kamiński, przesłał na ręce prezesa Magdy Kapuścińskiej list. W liście tym czytamy miedzy innymi:

Pragnę na Pani ręce przekazać wyrazy wielkiego szacunku dla wszystkich osób związanych z działalnością Instytutu Józefa Piłsudskiego w Stanach Zjednoczonych. Rola - działającego w Ameryce od 1943 roku - Instytutu w zakresie dokumentowania najnowszej historii Polski jest nie do przecenienia. Zaangażowanie jego pracowników, a także oddanie ideałom Polski Niepodległej były główną przyczyną uhonorowania Instytutu dwa lata temu nagrodą "Kustosz Pamięci Narodowej" przyznawaną przez IPN.

{plusone}

Andrzej Beck (1926 - 2011)

The Pilsudski Institute feels sad at the passing of Andrzej Beck on July 20, 2011.  Andrzej Beck was born in 1926 in Warsaw. In 1939 he left Poland for the United States. In 1944-1946 joined the Polish army in Scotland, completed officer’s training in 1945 and served in a anti-tank artillery regiment. After returning to USA in 1946, he graduated from Rutgers University. He was Chief engineer of Waterbury Farrel (from 1958) and its Vice President. From 1983 he was a president of Eastport Trading in Cheshire, CT.

For over 40 years Andrzej Beck was active in the Institute as member of the Board of Directors and for six years its president from 1993 to 1999, thereafter remaining as vice president until 2008. We will be for ever grateful for his support and leadership in many of the Institute's activities. We will remember him as a sophisticated diplomat and  leader of the Institute.

Andrzej Beck was always greatly concerned about Poland’s fate and closely followed all the political developments in his native country.  We are grateful for the service he rendered to Pilsudski Institute.

Stanislaw Milewski, MD (1930 - 2011)

Dr. Stanislaw Milewski, a former vice president and member of the Honorary Legion and the Board member of the Pilsudski Institute died on June 8, 2011. Eminent ophthalmologist and surgeon retinologist, professor at the University of Connecticut. During the war in 1940 his family was deported to Siberia. He got out of Siberia in 1942, with the Army of general Anders, via Iran. He studied in Palestine, England and Ireland. In 1959 he emigrated to the United States.

With his wife Anita he established the annual Milewski Lecture in Polish Studies at Central Connecticut State University and the Milewski Scholarship Fund at the Kosciuszko Foundation in New York City. He served as Past President of the Polish American Congress of Connecticut, Trustee Emeritus of the Kosciuszko Foundation, Past Vice-President of the Pilsudski Institute, Member of the Polish American Foundation of Connecticut, Member of the Polish Cultural Club of Hartford, and Sponsor of the Committee for the Blind of Poland in New York. He received the Connecticut Honorary Immigrant Day Award from the General Assembly of the State of Connecticut in 2001 and the Medal of Merit given by the S.A. Blejwas Endowed Chair of Polish and Polish American Studies, Central Connecticut State University in 2009.

He was awarded the Cavalier Cross of Merit of the Republic of Poland by the President of Poland in 1996 for his involvement in teaching and lecturing at many Polish medical schools and for organizing donations worth hundreds of thousands of dollars in surgical equipment. The Mayor of Bydgoszcz presented him with the Mayor’s Medal in 1997 for his specific contributions to the University of Bydgoszcz.

Dr. Milewski was a member of the several American medical organizations.  In October 2001 he received the Honorary Membership in the Polish Ophthalmological Society.
He presented many scientific papers at international, national, and local ophthalmology meetings and had multiple publications in international and American ophthalmology journals. He co-authored four ophthalmology textbooks, which were translated into several languages and distributed worldwide.

We will remember Stanislaw Milewski as benefactor, community worker,  Polish  patriot and great supporter of the Institute.

Instytut uruchomił nowy serwis internetowy Kolekcje Archiwalne Online, dający pełen dostęp do wybranych zespołów archiwalnych.

Zespoły te zostały opracowane i zdigitalizowane przez pracowników i wolontariuszy Instytutu oraz przez stażystów z Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych i Instytutu Pamięci Narodowej. Od 2010 r. również Senat RP finansuje projekt digitalizacji za pomocą grantu koordynowanego przez Fundację Semper Polonia. Digitalizację zbiorów archiwalnych Instytutu rozpoczęliśmy w roku 2008 przygotowująć sprzęt, procedury oraz szkoląc wolontariuszy; w styczniu 2009 r. przystąpiliśmy do digitalizacji. Od roku 2006 działa na stronie Instytutu pilotowy program digitalizacji kolekcji Powstania Śląskie.

Sprzęt został ufundowany przez Polsko-Słowiańską Federalną Unię Kredytową oraz przez indywidualnych darczyńców. Organizacją zaplecza informatycznego i szkoleniem zajmują się Artur Kowalski i Marek Zieliński. Iwona Korga sprawuje opiekę merytoryczną i kontroluje wyniki pracy wykonawców digitalizacji. Kierownikiem programu jest Marek Zieliński. Stronę internetową przygotowała Justyna Dziuma i jej firma 3W Serwisy Informacyjne w Gliwicach, a sfinansował ją w części Senat RP poprzez Fundację Semper Polonia.

Strona i zbiory archiwalne Instytutu zorganizowane są w kolekcjach (zespołach), które podzielone są na teczki (jednostki). W jednostkach wyodrębniono dokumenty, które można oglądać w postaci oryginału cyfrowego. Działa także ogólna wyszukiwarka znajdująca słowa w tytułach, streszczeniach i innych elementach opisu dokumentu. Można wybrać dokumenty według indeksu osobowego i geograficznego, a także ograniczyć poszukiwanie do wybranego zakresu dat, języków lub typów dokumentów.

Przed Instytutem jeszcze długa droga do zakończenia naszej pracy. Liczymy na współpracę z polskimi instytucjami kultury i historii w Stanach Zjednoczonych, innych krajach i w Polsce, z którymi będziemy się dzielić swoimi doświadczeniami. Liczymy na pomoc wszystkich tych, którym na sercu leżą losy źródeł dokumentujących naszą historię.

{plusone}

W dniach 10 i 11 czerwca 2011 w Arlington pod Waszyngtonem odbył się 69 Zjazd Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce (PIASA). Na tę multidyscyplinarną konferencję przybyło wielu znanych naukowców z różnych stanów USA oraz z Polski. W sumie zorganizowano 20 sesji z dziedziny historii Polski, Polonii, literatury polskiej, nauki, gospodarki i stosunków międzynarodowych.

Instytut Piłsudskiego zorganizował sesję poświęconą digitalizacji i projektom elektronicznym, prowadzonym przez organizacje polonijne i instytucje amerykańskie posiadające polskie kolekcje. Sesję zatytułowaną: Polish American Organizations: Electronic solutions to current projects przygotowała i prowadziła dr Iwona Korga. W sesji udział wziął dr Marek Zieliński, który przedstawił projekt digitalizacji archiwów Instytutu i program elektroniczny biblioteki. Dr James Pula z Purdue University North Central opowiedział o wersji elektronicznej periodyku Polish American Studies, który jest wydawany przez Polish American Historical Asssociation. Z kolei Regina Frąckowiak z Biblioteki Kongresu zaprezentowała polskojezyczne kolekcje online w European Reading Room (zobacz np. Polską Deklarację Admiracji i Przyjaźni) a Renata Vickrey z Central Connecticut State University mówiła o projekcie digitalizacji zbiorów polskich (zobacz np. kolekcję Polish American Pamphlets) na uniwersytecie w którym pracuje.

Konferencji towarzyszyła kolacja w Ambasadzie Polskiej w Waszyngtonie oraz uroczysty bankiet ze Zbigniewem Brzezińskim jako gościem honorowym. Podczas bankietu zostały przedstawione nowe władze PIN, dotychczasowy prezes i dyrektor wykonawczy dr Tadeusz Gromada oraz zastępca dyrektora wykonawczego Janina Kedron przekazali pałeczkę dr Mieczysławowi Biskupskiemu i dr Bożenie Leven.

{plusone}

Poniżej załączamy list od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Bogdana Zdrojewskiego do prezesa Instytutu Piłsudskiego, Magdy Kapuścińskiej.

Szanowna Pani Prezes,

zakończony właśnie Międzynarodowy Rok Chopinowski zaowocował organizacją kilku tysięcy wydarzeń promujących talent i osobę Fryderyka Chopina na całym świecie. Wielbiciele najszlachetniejszych dźwięków kompozycji Chopina mieli okazję podziwiać geniusz Jego muzyki, rozbrzmiewającej pod niemal każdą szerokością geograficzną, od granic koła podbiegunowego, poprzez głęboką Afrykę, na Dalekim Wschodzie kończąc.

Poniżej zamieszczamy uwagi laureata nagrody Instytutu Marie Skłodowska-Curie Science Medal, prof. Dr Zbigniewa Darżynkiewicza, wygloszone 8 maja 2011 w sali Konsulatu RP w Nowym Jorku.

Jestem bardzo wzruszony otrzymując tą nagrodę. To wyróżnienie jest dla mnie niezwykle cenne z wielu względów. Pierwszym jest fakt ze nagroda jest przyznana przez Instytut Piłsudskiego. Imię Marszałka Piłsudskiego jest dla mnie bardzo drogie. Dzięki niemu Polska odzyskała wolność i odbudowała się pozostając wolna przez 20 lat. Bez zwycięstwa które zapewnił Piłsudski poprzez „Cud nad Wisłą” zostalibyśmy sowiecką republiką. Podejrzewam, że bolszewicy mieli jeszcze bardziej okrutne zamiary wobec Polski niż wobec Ukrainy, w której doprowadzili do eksterminacji prawie 10 milionów ludzi. Podobnie jak Marszałek pochodzę  z kresów, z Wileńszczyzny. Jest silna więź łącząca kresowiaków, którzy przezywali wspólnie trudne chwile historii. W niektórych momentach ta historia była bardziej okrutna niż w przypadku pozostałej części Polski. W wyniku paktu Ribbentrop-Mołotow a później Churchill-Stalin odebrano nam ziemie rodzinne pozbawiając wszelkich posiadłości, pamiątek, nawet cmentarzy. Mój ojciec służył w Legionach Piłsudskiego, brał udział w wojnie przeciw bolszewikom i czcił wodza jak wybawiciela kraju. Urodziłem się 12 maja, w pierwsza rocznicę śmierci Marszałka. Gdy dorosłem ojciec mi mówił że był to dla niego dzień jednocześnie smutku i radości. Smutku, gdyż była powszechna żałoba w kraju, żałobne pochody, czarne opaski na rękawach. Radości, gdy dowiedział się że urodził mu się syn. Urodziłem się w miasteczku Dzisna, nad rzeka Dźwiną która tworzyła granice dzielącą Rzeczpospolitą od Sowietów. Rodzice opowiadali ze ryzykując śmierć i przeprawiając się przez Dźwinę udawało się niektórym uciec z Sowietów. Przynosili  wieści o sowieckim piekle. Mieszkańcy przygranicznych okolic słysząc te opowiadania najlepiej zdawali sobie sprawę z błogosławieństwa które zawdzięczają Marszałkowi.