Bitwa Warszawska, rozegrana na przedpolu stolicy m.in. w Ossowie i Radzyminie, była decydującym momentem wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921 i zdecydowała o zachowaniu niepodległości odradzającej się po zaborach Polski.
Marszałek J.Piłsudski, gen. P.Henrys, gen. L.Skierski, sierpień 1920r.
Heroizm polskich żołnierzy i wola walki o niepodległość swojej ojczyzny, zablokowały ekspansję rewolucji komunistycznej na kraje Europy Zachodniej.
Bitwa została rozegrana zgodnie z planem operacyjnym, który powstał na podstawie koncepcji Józefa Piłsudskiego, ze wsparciem Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, gen. Tadeusza Rozwadowskiego. 16 sierpnia 1920, Grupa Uderzeniowa dowodzona osobiście przez J. Piłsudskiego, wyszła na tyły Armii Czerwonej i zaatakowała odsłonięte skrzydło. Ten manewr zadał siłom bolszewickim decydujący cios i przesądził o polskim zwycięstwie.
W archiwum Instytutu Piłsudskiego w Ameryce nie tylko przechowujemy najważniejsze dokumenty dotyczące Bitwy Warszawskiej, ale także cenne artefakty oraz unikatowe zdjęcia z tego okresu.
