Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce jest jedną z najważniejszych placówek polskich poza granicami kraju. Pozycję swoją zawdzięcza w równej mierze zgromadzonym zbiorom, jak i pozanaukowemu dorobkowi. Jest więc depozytariuszem cennych archiwaliów, ale też placówką, której zadania zmieniały się zależnie od wielorakich przemian zachodzących w kraju i na wychodźstwie. Odtworzony w Nowym Jorku w 1943 roku z potrzeby krzewienia myśli politycznej patrona, w proteście przeciwko polityce mocarstw i rządu polskiego w Londynie, od zarania nosił znamię misji i gromadził wokół siebie aktywny zespół ludzi.
W czasie ponad półwiecznej działalności Instytut zachował swoją niezależność i bezwarunkowe oddanie idei wolnej i niepodległej Polski. W związku z działalnością cenzury i niszczeniem dokumentacji dotyczącej historii Polski, archiwa Instytutu nabrały szczególnego znaczenia podczas niemieckiej okupacji i pod rządami komunistów po drugiej wojnie światowej.
W obliczu przemian politycznych i upadku komunizmu w Europie Środkowej i Wschodniej, Instytut wraz ze swymi zbiorami odgrywa w dalszym ciągu niezwykle istotną rolę w badaniach najnowszej historii i kształtowaniu wizerunku Polski.