Powstanie Warszawskie to największy zryw militarny w okupowanej przez Niemców Europie. Nierówna walka trwała 63 dni od 1 sierpnia – 2 października 1944 r. Po latach nieludzkiej i zbrodniczej okupacji niemieckiej, która każdego dnia przynosiła nowe zbrodnie - warszawiacy chwycili za broń. W poniedziałek, 31 lipca o godz. 19 pułkownik Antoni Chruściel „Monter”, dowódca Okręgu AK Warszawa, podpisał rozkaz rozpoczęcia Powstania i skierował go do podległych sobie dowódców. I sierpnia 1944 r. godzinie 17.00 oddziały powstańcze zaatakowały wyznaczone wcześniej obiekty we wszystkich dzielnicach miasta. Zadaniem powstańców było zajęcie strategicznych punktów i utrzymanie ich do chwili wkroczenia do Warszawy Armii Czerwonej. Choć do 4 sierpnia powstańcom udało się opanować większą część Śródmieścia ze Starym Miastem, to nie powiodło się zdobycie ważnych obiektów wojskowych, mostów, lotnisk, dworców, ośrodków dowodzenia, koszar i gmachów urzędów. Armia Krajowa miała w mieście zaprzysiężonych ok. 50 tys. osób. W ogromnym stopniu byli to ludzie młodzi lub bardzo młodzi. Głównie inteligenci, absolwenci podziemnych gimnazjów i liceów warszawskich, studenci, związani w czasie okupacji z akowskim podziemiem, bardzo często członkowie konspiracyjnego harcerstwa. To właśnie tacy ludzie szli potem masowo do Powstania.

Antoni Stefan Koper 

Ignacy Jan Paderewski

Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) to słynny pianista i polityk, którego podziwiał cały świat. Był jednym z najsłynniejszych artystów w USA ma przełomie XIX i XX. Swoje życie dzielił między Szwajcarię i Amerykę. Paderewski zwykł mawiać, że przepis na artystę: to jeden procent talentu, dziesięć procent szczęścia i 90 procent pracy. To sprawdzało się w Ameryce. Mistrz kochał i podziwiał Stany Zjednoczone, tu spędził wiele lat swojego długiego życia podróżując z koncertami, od Kalifornii po Nowy Jork. Ameryka dała Paderewskiemu sławę, pieniądze i kontakty a Mistrz pokazał swój talent i zaangażował się w walkę o odzyskanie przez Polskę niepodległości. Na tej drodze Nowy Jork i okolice były kluczowe tu rozpoczęła się amerykańska przygoda i tu wszystko się zakończyło. Zadebiutował w Stanach Zjednoczonych 17 listopada 1891 r. w Nowym Jorku występem solo w prestiżowej Carnegie Hall, miał wtedy 31 lat.