Pierwsze roczniki nowojorskiego dziennika polonijnego “Nowy Świat” są już dostępne online. Czasopismo “Nowy Świat - The Polish Morning World” zostało założone w 1919 roku i od roku 1920 ukazywało się regularnie jako dziennik, także w soboty i niedziele. Wśród jej założycieli i stałych członków redakcji w tym czasie byli m.in. Bronisław D. Kułakowski, Wacław Bojan-Błażewicz i Piotr Yolles. Długoletnimi współpracownikami byli też: Tomasz Kozak, i Tomasz Siemiradzki. W 1922 roku dołączył jako wydawca późniejszy współzałożyciel Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, Maksymilian Węgrzynek. W tym czasie było to jedyne czasopismo w języku polskim w metropolii nowojorskiej i na Wschodnim Wybrzeżu USA. “Nowy Świat” uważał się za spadkobiercę wychodzącego od 1886 r. “Tygodnika Powszechnego”, i wydanie “Nowego Świata” z 1920 roku nosi numer rocznika 23.
Redakcja zamieszczała wiele relacji prasowych z wydarzeń w Polsce i w Europie, jak również informacji o reakcji USA i innych krajów na to, co aktualnie działo się na Starym Kontynencie. Poza polityką, dyplomacją i ekonomią, czytelnik znajdzie sporo wiadomości dotyczących nowojorskiej i amerykańskiej Polonii (głównie z Nowego Jorku, New Jersey, Filadelfii i okolic), a także polskich i polonijnych instytucji w USA. Interesującą lekturą są także ogłoszenia z tego okresu oraz powieści drukowane w odcinkach (jak np. “Atlantyda” Pierre Benoit). Redakcja współpracowała z wieloma wybitnymi pisarzami i poetami (głównie z Polski, m.in. z Wacławem Sieroszewskim, Juliuszem Kaden-Bandrowskim, Januszem Korczakiem, Ferdynandem Antonim Ossendowskim, Zuzanną Rabską); dział muzyczny i teatralny przedstawiał bogate życie artystyczne dotyczące Polaków i Polonii w USA.
Udostępnienie tego czasopisma jest możliwe dzięki grantowi National Endowment for the Humanities otrzymanego w 1977 roku, dzięki któremu zmikrofilmowano to czasopismo zagrożone rozpadem papieru. W ostatnich latach mikrofilmy zostały przetworzone w postać cyfrowa przez Instytut Pamięci Narodowej, a dalsza obróbka i indeksowanie odbyły się w Instytucie Piłsudskiego.
Prezydent Raczkiewicz odwiedza 1 Dywizję Pancerną, rok 1943
Ta kolekcja fotografii przedstawia Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie ze szczególnym uwzględnieniem Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii (1940-1944), formowania Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (pod dowództwem gen. Władysława Andersa), a także życie żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Afryce (1940-1942).
Powstanie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie miało miejsce podczas wybuchu II wojny światowej, kiedy 1 września 1939 r. wojska niemieckie przekroczyły granicę Polski. Wojsko Polskie, samotne w walce, nie mogło skutecznie oprzeć się agresji Niemiec, szczególnie przy inwazji Związku Sowieckiego na ziemie Polski Wschodniej 17 września 1939 r. W rezultacie Polska została ponownie podzielona przez Hitlera i Stalina, a jej rząd udał się na wygnanie do Francji, a później do Wielkiej Brytanii. W tym samym czasie, jesienią 1939 r., polskie władze na uchodźstwie zleciły utworzenie regularnych oddziałów. Było to możliwe dzięki wcześniejszym porozumieniom wojennym z Francją i Wielką Brytanią. Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie początkowo powstawały we Francji i Syrii, a później w Wielkiej Brytanii i Palestynie. Jednostki wojsk lądowych, polska marynarka wojenna i polscy lotnicy zostali zorganizowani i wysłani do działania pod dowództwem brytyjskich sił zbrojnych i uczestniczyli w różnych alianckich operacjach wojskowych, w tym w bitwie o Anglię, kampanii norweskiej w Narwiku, oblężeniu Tobruku i D-Day we Francji.
2 maja obchodzony jest Dzień Flagi oraz Dzień Polonii i Polaków za Granicą.
Podczas uroczystości na dziedzińcu Pałacu Prezydenckiego w Warszawie Andrzej Duda wręczył odznaczenia zasłużonym działaczom polonijnym, a także flagi państwowe organizacjom wyróżnionym za prowadzoną od lat działalność „dla bliźnich, dla rodaków”. Wśród osób odznaczonych znalazła się Prezes Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, dr Iwona Korga. Postanowieniem Prezydenta RP Andrzeja Dudy odznaczona została Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne zasługi w niesieniu oświaty wśród społeczności polskiej w USA i za upowszechnianie wiedzy o Polsce.
Jesteśmy niezmiernie dumni i gratulujemy pani Iwonie Kordze tak zaszczytnego wyróżnienia!
konkurs historyczny (konkurs wiedzy historycznej z okresu 1918-1939, konkurs będzie obejmował 20 pytań wielokrotnego wyboru, czas 30 minut, konkurs odbędzie się przed oficjanym rozpoczęciem spotkania, od 5:00 do 5:30). Nagrodami dla zwycięzców będą pięknie wydane albumy historyczne. Konieczna rejestracja, limit 15 osób, wszystkich zainteresowanych konkursem prosimy o email:Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
prezentacja mundurów i sprzętu wojskowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie ze zbiorów Instytutu,
prezentacja wystawy o działalności Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, przygotowanej przez Instytut Pamięci Narodowej we współpracy z IJP,
pokaz filmu "Wieniawa" w reżyserii Grzegorza Gajewskiego, wprowadzenie - dr Iwona Korga, prezes Instytutu,
kiermasz książek,
konkursy i zabawy.
Sponsorem "Nocy Muzeów 2019" będzie Polsko-Słowiańska Federalna Unia Kredytowa. Będziemy do Państwa dyspozycji do godziny 21:00.
Zdjęcie z albumu Władysławy z jej ojcem wśród członków Towarzystwa Gimnastycznego “Sokół” w Silnej (poznańskie) we wczesnych latach 1920-tych.
Wprowadzenie
Ciotka mojej żony, Władysława, zawsze trzymała rodzinne albumy gotowe do podróży. W czasie II wojny światowej, kiedy rodzina została wydalona z mieszkania w Łodzi i podczas dalszej przymusowej migracji, albumy zawsze podróżowały razem z nią w plecaku. W ten sposób albumy przetrwały i możemy teraz cieszyć się rodzinnymi zdjęciami do kilku pokoleń wstecz. Trwałość czarno-białej fotografii i dobrej jakości, bezkwasowy papier, na którym zostały wydrukowane, pomogły zachować stuletnie odbitki.
Kolorowe zdjęcia sprzed 20 lub 30 lat nie były takie trwałe. Barwniki organiczne szybko zanikają, niektóre zdjęcia tracą większość kolorów. Pracujemy nad ich digitalizacją, próbując cyfrowo przywrócić kolory, zamieniając je na cyfrowe.
Oczywiście tworzenie kopii cyfrowych starych albumów ma również inny cel, oprócz zachowania. Rodzina jest rozproszona po całym świecie. Bracia i siostry, którzy mieszkali lub pracowali w różnych regionach rozbiorowych Polski przed 1918 rokiem, trafili do różnych krajów; niektórzy powrócili do odrodzonej Polski, niektórzy osiedlili się w Niemczech, Francji, w USA, Wielkiej Brytanii i innych krajach. Pojedynczy album to dziś za mało, ale elektroniczna wersja cyfrowa może być oglądana przez wielu.
Co prowadzi nas do pytania: jak stworzyć trwały, długowieczny album elektroniczny?
Około 15 lat temu zainstalowaliśmy internetowy program otwartego oprogramowania, Gallery2, który zawierał wszystko co niezbędne do zbudowania kolekcji albumów online. Używaliśmy programu Picasa do porządkowania i opisywania zdjęć. Dziś Gallery2 i Picasa już nie istnieją (lub nie są obsługiwane, co oznacza prawie to samo). Poniżej opiszemy nasze starania o odbudowę albumów tak, aby mogły przetrwać przynajmniej przez jedno pokolenie (lub, powiedzmy, 25 lat).
Jak możemy przewidzieć przyszłość, nawet na 25 lat, w szybko zmieniającym się krajobrazie cyfrowego świata? Jednym z czynników, który pomoże (i poprowadzi nas), jest silny konserwatyzm programistów lub budowniczych skomputeryzowanych systemów. Weźmy na przykład Unicode, uniwersalny alfabet lub mechanizm do reprezentowania znaków słowa pisanego w prawie wszystkich językach używanych dzisiaj. Będziemy o tym pisać dalej, ponieważ bez Unicode nie można naprawdę opisywać zdjęć, na przykład reportażu z podróży z Łodzi do Częstochowy do Hajdúböszörmény do Škofja Loka do Besançon do Logroño. Unicode ma około 25 lat, ale nie był pierwszym kodowaniem liter, wcześniej w komputerach dominował kod ASCII alfabetu łacińskiego. Obecnie wiele programów i systemów, nawet zbudowanych całkiem niedawno, nadal nie zapewnia obsługi standardu Unicode. Podobny konserwatyzm wpływa na formaty zapisu zdjęć (grafika rastrowa). Niektóre formaty, takie jak TIFF i JPEG, które wprowadzono 30 lat temu stały się bardzo popularne. Nowe standardy, takie jak JP2, które pod pewnymi względami są lepsze, przyjmują się z dużymi trudnościami.
Cele projektu
Jakie są cele projektu? Zaczynamy od zbioru fotografii w formie cyfrowej. Mogą to być zeskanowane fotografie lub zdjęcia powstałe od razu w formie cyfrowej (born-digital). Obrazy są uporządkowane w albumy lub kolekcje, być może skomponowane na podstawie oryginalnych, oprawionych albumów lub utworzone od początku. Mamy również metadane: opisy fotografii, osoby, miejsca, daty itp., powiązane z poszczególnymi zdjęciami, a także z albumami lub kolekcjami. Czasem zapisana jest historia albumu i inne wydarzenia związane z tymi zdjęciami.
Celem projektu jest zbadanie i udokumentowanie metodologii zachowania zdjęć, skanów zorganizowanych w opisane albumy tak, by można było je otworzyć i pokazać w przyszłych technologiach online. Chcemy zachować obrazy i metadane dla przyszłych pokoleń, nie dla ulotnego, jednorazowego oglądania (do osiągnięcia dziś w mediach społecznościowych)
Poza zakresem tego projektu jest konserwacja oprawionych papierowych albumów i oryginalnych fotografii, skanowanie i przechowywanie kopii cyfrowych. Tematy te mają mniej lub bardziej obszerną literaturę, chociaż niektóre konkretne tematy mogą być prezentowane na tym blogu później.
Pierwsze roczniki nowojorskiego dziennika polonijnego “Nowy Świat” są już dostępne online. Czasopismo “Nowy Świat - The Polish Morning World” zostało założone w 1919 roku i od roku 1920 ukazywało się regularnie jako dziennik, także w soboty i niedziele. Wśród jej założycieli i stałych członków redakcji w tym czasie byli m.in. Bronisław D. Kułakowski, Wacław Bojan-Błażewicz i Piotr Yolles. Długoletnimi współpracownikami byli też: Tomasz Kozak, i Tomasz Siemiradzki. W 1922 roku dołączył jako wydawca późniejszy współzałożyciel Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, Maksymilian Węgrzynek. W tym czasie było to jedyne czasopismo w języku polskim w metropolii nowojorskiej i na Wschodnim Wybrzeżu USA. “Nowy Świat” uważał się za spadkobiercę wychodzącego od 1886 r. “Tygodnika Powszechnego”, i wydanie “Nowego Świata” z 1920 roku nosi numer rocznika 23.
